Мĕнпурне те куракан вĕрентекен

Класран тухсан, вăл хăй чăнах та тухса кайнине систернĕ пек, юриех урисемпе хыттӑн тăпăр-тăпăр тутаратчĕ. Чăннипе вара, чĕрне вĕççĕн алăк тавра утса çаврăнатчĕ, алăкпа унăн янаххи хушшинчи хушăкран пăхатчĕ. Çакă пирĕншĕн çав тери кулăшла туйăнатчĕ – пысăк хушăк, мăчлатакан куç! Чылайăшĕ: «Игорь Михайлович, эпир сире куратпăр!» – тесе кăшкăратчĕç. Вăл çавăнтах класа кĕрсе кашнинчех çакна калатчĕ: «Мӗнле сутăнчăксем эсир, кам çырса илнипе илменннипе пăхма та памастăр!».